ស្មានថាបងមិនចេះយំឬ?
ខ្ញុំមិនដែលស្រក់ទឹកភ្នែកព្រោះរឿងបន្តិចបន្តួចឡើយ។ ឬរឿងធំដុំខ្លះក៏មិនអាចចេះតែធ្វើឱយខ្ញុំយំដែរ។
ពេលជួបជុំមិត្តភ័ក្តិចាស់ៗដែលបែកគ្នាជាយូរមក វាកាន់តែធ្វើឱយខ្ញុំភ្លេចនាងលែងបានកាលបើមានមិត្តម្នាក់គាត់ជាអ្នកច្នៃម៉ូតដែរ
ឃើញការតុបតែងខ្លួនរបស់មិត្ត ឃើញកាយវិការទន់ភ្លន់ដែលមានអត្ថរសប្រហាក់ប្រហែលគ្នាធ្វើឱយចិត្តខ្ញុំមិនគិតមិនបានអំពីនាង តើនាងជានរណា??? នាងគ្រាន់តែជាមិត្តម្នាក់ក្នុងអតីតកាល ជាការចងចាំមួយដែលខ្ញុំមិនសូវដែលនឹកដល់ ព្រោះតែដឹងថាកាល ណានឹកដល់នាង ខ្ញុំតែងតែឈឺ… តែនាងនៅតែជាមិត្តដែលខ្ញុំមិនដែលបានបំភ្លេចចោលសោះទោះក្នុងកាលៈទេសៈណាក៏ដោយ ក្នុងពេលដែលខ្ញុំសប្បាយចិត្ត ក្នុងពេលទុក្ខព្រួយញាំញី ខ្ញុំតែងនឹកដល់នាង នារីម្នាក់ក្នុងអតីត…នារីម្នាក់ដែលធ្លាប់ឃុំគ្រងចិត្តខ្ញុំ អស់កាលដ៏យូរយារជាងគេជាងឯង នាងគ្រប់គ្រងបេះដូងបីភាគបួនរបស់ខ្ញុំក្នុងតំណែង «ព្រះនាងម្ចាស់»។
អ្នកប្រហែលជាមិនធ្លាប់បំភ្លេចទេអំពីនរណាម្នាក់ដែលធ្លាប់ធ្វើឱយអ្នករីករាយ តែមនុស្សដែលធ្លាប់ធ្វើឱយអ្នកឈឺចាប់ អ្នក ប្រហែល ជាអាចបំភ្លេចបានខ្លះ។ ខ្ញុំក៏ដូចគ្នា ខ្ញុំមិនបានតាំងចិត្តថាស្រឡាញ់ឬនឹកនាងឱយច្រើនជាងគេទេ តែខ្ញុំមិនអាចភ្លេច បានឡើយថា នាងគឺជានារីតែម្នាក់គត់ដែលឈរនៅខាងខ្ញុំក្នុងពេលដែលខ្ញុំព្រមចុះចាញ់ព្រហ្មលិខិត។
កំពូលនារីជាទីស្នេហា… សូមកុំបំភ្លេចសន្យារបស់យើង… បងក៏មិនដែលភ្លេចអូនឡើយ!
អានពីរបីសាហើយ នៅតែដូចអត់សូវយល់
ជាសំដីប្រុស រឺ ស្រីដូចគ្នា ត្រង់ចុងបញ្ចប់ថា
… បងក៏មិនដែលភ្លេចអូនឡើយ!
😀
😀 រឿងខ្លីទេតើលោកពូ ។ ខ្ញុំដាក់ម៉ាឈុតៗ ចង់ដឹងថាមានញាតិញោមណាខ្លះចូលចិត្តអាន។ ដាក់គ្រាន់នឹងលួង កុំឱយថាខ្ញុំដើរចោលផ្ទះប៉ុណ្ណោះ។
រឿងលួងលោម… អូនអើយមើលដួងតារា… ខ្ញុំមិនសូវប្រសព្វទេ។ តែបើមានការអី ចង់អោយខ្ញុំ «ជួយផា» ប្រាប់មក… គ្នាឯង ខ្ញុំជួយភ្លាម!… 😀
😀 មិនហ៊ានរ៉េៗ លោកម្ចាស់ ខ្ញុំគ្រាន់តែសរសេរពីអារម្មណ៍ប៉ុណ្ណោះ មិនបានគិតចង់ ផា ឬអ្វីទេពូ។ ដាក់ៗកុំឱយអ្នកភូមិភ្លេចមុខខ្ញុំទេ។
សាណូមពរពូ ក្នុងរយៈពេលពីនេះតទៅ សូមមេត្តារករឿងលួងលោមដាក់បងផង កុំអាល័យតែផាដាក់គ្នា។
និយាយអីចឹង ខ្ញុំនៅចាំមិនភ្លេចទេ ព្រោះថាទាក់ទងធំណាស់ដល់ អនាគតខ្ញុំ … តើដឹងហើយនៅពូថាស្រីឬប្រុស??? 😀
ខ្ញុំទើបនឹងមកពីវៀតណាម កាលពីយប់មិញនេះ…។ ទារកមានបញ្ហា… ខ្ញុំកើតទុក្ខសឹងឆ្កួតហើយ… តែខ្ញុំយកទីនេះសំរាប់បន្លប់កុំអោយអារម្មណ៍ខ្ញុំ សោកសៅខ្លាំងពេក។ មានពេល ខ្ញុំនឹងទូរស័ព្ទជំរាបប្រាប់កល្យាណ ដោយផ្ទាល់…។
ឱ ខ្ញុំសុំទោស ខ្ញុំលេងជ្រុលពេកហើយពូ។
តើមានរឿងអ្វីទៅ សូមពូប្រាប់ពួកយើងផង ក្រែងមានយោបល់ពីខាង បងសុធា ខាងជីវី ដែលគាត់ធ្លាប់មានពិសោធន៍គាត់ជួយផ្តល់ឱយពូនិងបងបាន ព្រោះពួកគាត់ក៏ជាពេទ្យដែរ។
សូមឱយម៉ាក់ និងកូនសុខសប្បាយរហូត ហើយប៉ាៗក៏កុំកើតទុក្ខពេក ក្រែងនាំជាស្លុបគំនិតទៅវិញណាប៉ាៗ។
អរគុណកល្យាណ… មិនមែនជាការលេងសើចអីជ្រុលនោះទេ… សូមកុំគិតអញ្ចឹង។ បើគិតទាំងលើកនេះទៀត គឺម៉ាដាមខ្ញុំ គាត់មានបញ្ហាពីដងហើយ។ អរគុណកល្យាណម្តងទៀត…
ទោះជាយ៉ាងណាបងនិងពូ កុំរុញរា ។
សូមថែខ្លួនផង ណាបង ណាពូ ទាំងពីរទាំងបីនាក់
ដោយក្តីស្រឡាញ់ពីចម្ងាយ។
😀 😀
ចូលរួមសោកស្តាយផងលោកពូ ។ ខ្ញុំជឿថាលោកពូនៅមានឱកាសច្រើនទៀត សូមកុំពិបាកចិត្តអី ផ្តាំសួរសុខទុក្ខបងស្រីផងណាលោកពូ ។
បាទ, អរគុណ Somada ច្រើនណាស់… ម៉ាដាមខ្ញុំ គាត់លែងអីហើយ… ហើយគាត់ផ្តាំផ្ញើអរគុណជំនួសគាត់ផង…
បើដឹងថានឹកគេហើយឈឺប្រឹងនឹកម៉េះ !!!!!
រឿងរ៉ាវដែលកើតឡើងក្នុងជីវិតរបស់យើង បើចង់បំភ្លេចពិតជាពិបាកណាស់ជាពិសេសរឿងដែលទាក់ទងទៅនឹងផ្លូវចិត្ត ។ ផ្តល់ឱកាសឲ្យខ្លួនឯង និងអ្នកនៅជុំវិញខ្លួន តែក៏មិនមានន័យថាឲ្យបំភ្លេចរឿងចាស់ដែរ មនុស្សរស់នៅនឹងមានកម្លាំងចិត្តតស៊ូដោយសារអតីតកាល តែកុំបណ្តោយឲ្យអតីតកាលដឹកមុខខ្លាំងពេក ។
អូនអើយមើលចុះ សូម្បីតែនឹកអូនក៏មានអ្នកហាមដែរ។ ហាសហាសហា
អរគុណណាស់បងនូវការណែនាំចំពោះខ្ញុំដែលជាអ្នកសរសេរ ព្រោះនេះជាពាក្យប្រដៅផ្លូវចិត្តមួយដែលយើងគ្រប់គ្នា មិនថាតែខ្ញុំមិនថាតែគេ គួរត្រិះរិះពិចារណា។
លើកក្រោយ ខ្ញុំនឹងដាក់ពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់បងបញ្ចូលក្នុងឯកសារខ្ញុំ។
អរគុណបង។
ដាក់ក្នុងឯកសារ កុំភ្លេចថ្លៃកម្មសិទ្ធបញ្ញា!!!!
ចាំលក់បានលុយ ទើបគិតថ្លៃកម្មសិទ្ធិបញ្ញាឱយ
hello! how a u?