ឯកជន៖ គំនិតកុំមុយនីសរបស់ខ្ញុំ

ព្រឹកមិញ ឬ ព្រឹកម្សិលមិញនេះខ្ញុំបានទៅដល់កន្លែងធ្វើការយឺតជាងសព្វដង ព្រោះតែនៅជាប់ចិត្តនឹងគំនិត រារែកមួយតាមផ្លូវ។

ពេលកំពុងជិះម៉ូតូតាមផ្លូវ ស្រាប់តែខ្ញុំឃើញនំបារាំងធ្វើពីម្សៅ ដុតដែល យើងនិយមហៅថា នំឡើង/នំពងទា បានរត់មកដល់កណ្តាលថ្នល់។ ងាកទៅរកប្រភពច្រាសនៃដំណើររត់របស់វា ខ្ញុំបានឃើញ ស្រ្តីម្នាក់កំពុង កាន់ធូបមួយសសៃដុតរូចហុយៗ ធ្វើមាត់ជីបអូចៗ ហើយប្រុងបោះនំ បែបនេះមួយទៀតមកថ្នល់។

ខ្ញុំសឹងតែឈប់រើសនំនេះទុកទេតើ បើកុំតែខ្លាចទៅដល់កន្លែងធ្វើការយឺត ម៉ោង កុំអីបានទុករបស់ឱយឆ្កែឆ្មា រើសស៊ីដែរ បើទុកនៅកណ្តាលថ្នល់នេះ មានសត្វណាហ៊ានរត់មករើស ឬអាចថា ឡានម៉ូតូនឹងកិនវា មុនពេល សត្វនានារើសបាន។

ឬយ៉ាងហោចណាស់បានទុកឱយអាបេប៊ីប៊យ ក្មួយសំណព្វចិត្តរបស់ខ្ញុំស៊ី ដែរ អាចរួចថ្លៃប្រមាណជាពីរពាន់ រៀលគិតជាប្រាក់ខ្មែរ។

ប្រហែលបែបហ្នឹងទេដឹងដែលខ្ញុំមិនសូវចូលចិត្តការសែនព្រេនរបស់ ជាតិចិន/យួន។