១៦ ឆ្នាំមុន

ដោយសារសង្សារខ្ញុំគេទៅដើរលេងចោលខ្ញុំមួយរយៈដើម្បីកុំឱ្យខ្ញុំចោទគេថាជាអ្នកនាំស្រ្តេស​មកឱ្យខ្ញុំឈឺ ខ្ញុំក៏មានពេលទំនេររុករើរៀបរយផ្ទះវើតប្រេសឱ្យថ្លៃថ្នូរបន្តិច ក្រែងដល់ពេលឆ្កួតមែនទែនទៅ ស្តាយក្រោយដែលមិនបានរៀបចំផ្ទះសម្បែងឱ្យស្អាតបាតនឹងគេ ។ រើៗក៏ឃើញប្រកាសមិនទាន់ផ្សាយជិតសាមសិបប្រកាស ខ្ញុំក៏យកវាមកកែសម្រួលបន្ថែមទៀតដើម្បីផ្សាយ៖

រឿងខ្លី ៖ ១៦ឆ្នាំមុន

១១ មេសា ២០១៤

ឆមាសទីពីរនៃឆ្នាំដំបូងដែលយើងរៀនជាមួយគ្នា ខ្ញុំនិងគេគឺជាមិត្ត។ ខ្ញុំស្រឡាញ់គេតាំងពីវិនាទីដំបូងដែលគេដើរ​ចូលមក ក្នុងថ្នាក់រៀនយើង។ សិស្សផ្លាស់មកថ្មីម្នាក់នេះតែងតែឆ្លើយនឹងអ្វីដែលគ្រូសួរ ទោះត្រូវឬខុស គេចេះវែកញែក ពិភាក្សាជាមួយគ្រូនូវអ្វីដែលគាត់កំពុងពន្យល់។ មានជួនកាលគេតមាត់ជាមួយគ្រូទៀតផង… ខុសពីថ្នាក់រៀន យើងពីមុនដែលមានតែសិស្សពូកែប៉ុន្មាននាក់ដែលសួរដេញដោលគ្រូ…

មុនពេលសារភាពប្រាប់គេថាខ្ញុំស្រឡាញ់គេ ខ្ញុំត្រូវចំណាយពេលជិតមួយឆ្នាំដើម្បីសង្កេតមើលចរិត ឬកពារ អាកប្បកិរិយា … និយាយជារួមគឺពិនិត្យតាំងពីដំណើរទំនង គំនិត យោបល់ និងចំណង់ចំណូលចិត្ត ថាសមគួរ នឹងអាចភពប្រសព្វគ្នាជាគូជីវិតឬទេ ឬមួយមានអ្វីដែលទាស់ឆ្គងមិនស្របចិត្តគ្នា នឹងអាលរកវិធីដោះស្រាយ សមស្រប។ ការសង្កេតនេះប្រើពេលយូរបន្តិចមែនតែបើគិតឱយសព្វគ្រប់ទៅ ខ្ញុំចូលចិត្តការមើលចិត្តថ្លើមគ្នា ឱយបានច្រើន ទាំងចំណុចល្អ និងចំណុចមិនល្អ រួមទាំងភាពស្របទិសគ្នានៃគំនិត…ដែលការសង្កេតគំនិត ត្រូវការប្រើពេលយូរជាងការសង្កេត តែកាយវិការ។

គិតមកទល់ពេលនេះ ១៦-១៧ឆ្នាំហើយដែលខ្ញុំស្រឡាញ់នាង។ ខ្ញុំមិនដែលបានឮនាងនិយាយថាស្រឡាញ់ខ្ញុំ​វិញ​ឡើយ។ ជាលទ្ធផលគឺខ្ញុំឆ្កួតវង្វេងស្រឡាញ់នាងតែម្នាក់ឯងតាំងពីពេលនោះមក។ គ្រប់ពេលដែលនាងមានសង្សារ ខ្ញុំគឺជាមិត្តដែលនៅតែស្និទ្ធស្នាលនឹងគ្នាជាធម្មតាដូចមិត្តឯទៀតដែរ។ ហើយរាល់ដងដែលស្នេហារបស់នាងមាន បញ្ហា ខ្ញុំក៏ជាមិត្តដែលនាងអាចនិយាយរឿងជាច្រើនជាមួយបាន។ ក្រោយមកខ្ញុំដាច់ចិត្តសារភាព​ប្រាប់នាងថាខ្ញុំលួចស្រឡាញ់នាង ។ យើងចាប់​ផ្តើមសង្កេតចិត្តគំនិតគ្នាទៅវិញទៅមកអស់ពេលបួនឆ្នាំថែមទៀត ។

នៅពេលដែលនាងប្រាប់ខ្ញុំថា នាងមានមនុស្សដែលនាងស្រឡាញ់ និងចង់រៀបការជាមួយហើយ ខ្ញុំស្រាប់តែយំ ង៉ោងផ្អើលមេឃផ្អើលដី​…ខ្ញុំខ្លាចជាខ្លាំងពេលត្រូវបែកពីមនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់បំផុត ទុកចិត្តបំផុត ជាមិត្តរួមជីវិត តែមួយគត់របស់ខ្ញុំ… ខ្ញុំឆ្លងកាត់ពេលវេលា «សូន្យ» ក្នុងដំណើរជីវិតនៅពេលនោះឯង នៅពេលដែលគ្មានអ្វីសោះ ក្នុងដៃ…ពេលវេលាដែលខ្ញុំគិតថាត្រចះត្រចង់បំផុតសម្រាប់ជីវិតខ្ញុំ… ខ្ញុំកំពុងមាននាងនៅក្បែរ ខ្ញុំកំពុងកសាងខ្លួន ដើម្បីត្រៀមរកការងារល្អៗធ្វើ… ខ្ញុំជិតប្រឡងបញ្ចប់ការសិក្សាហើយ ខ្ញុំជិតនឹងត្រៀមទទួលសញ្ញាប័ត្រហើយ ខ្ញុំនឹងដាក់ពាក្យ ប្រឡងទៅសិក្សានៅជប៉ុនខាងផ្នែកបច្ចេកទេសមេកានិចដែលខ្ញុំចង់ធ្វើដើម្បី​ឈោងចាប់ ការងារផ្នែកកសិកម្មប្រើ បច្ចេកទេសទំនើប តែខ្ញុំប្រឡងមិនជាប់ឡើយ ។ បរាជ័យ​ផ្ទួនៗគ្នា របស់ខ្ញុំធ្វើឱយខ្ញុំ បាក់ទឹកចិត្ត ជាខ្លាំង។

ថ្ងៃដែលនាងចាកចេញទៅ ថ្ងៃដែលខ្ញុំបានទប់ខ្លួនឈរមិននឹង! ខ្ញុំឈរមើលនាងបណ្តើរសង្សារ ខ្ញុំឈរមើលនាង ហៅសំបុត្រការ…នៅទីបញ្ចប់ ខ្ញុំប្រាប់ខ្លួនឯងថា កាត់ចិត្តពីនាងទៅ ព្រោះទោះជាយ៉ាងណាសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំគឺ ចង់ត្រឹមឃើញនាងមានក្តីសុខនឹងមនុស្សដែលនាងស្រឡាញ់ គ្រប់គ្រាន់ហើយ ទោះមនុស្សដែលនាងជ្រើស មិនមែនជាខ្ញុំក៏ដោយ។ ខ្ញុំត្រូវទទួលស្គាល់ថា នាងបាន​ផ្តល់អាជ្ញាដល់មនុស្សម្នាក់ដែលនាងទុកចិត្តហើយ ខ្ញុំគ្មាន អាជ្ញាធរនឹងគ្រប់គ្រង ការពាររូបនាងទៀតទេ ខ្ញុំត្រូវរៀនផ្ទេរអំណាច កុំចេះតែគិតថា គ្មាននរណាអាចការពារ ឃុំ គ្រង ស្រឡាញ់នាងបានដូចខ្ញុំនោះ! គេចេះស្រឡាញ់នាងច្រើនជាងខ្ញុំទៅទៀត! គេចេះការពារនាងបានល្អជាង ខ្ញុំទៅទៀត! គេមានសមត្ថភាពជាងខ្ញុំ … ដូច្នេះការផ្ទេរអំណាចមិនចាំបាច់ទៅប្រកាសតែងតាំងអ្វីទេ សំខាន់គឺ ខ្ញុំអស់អំណាចហើយ!

ក្រោយថ្ងៃរៀបការរបស់នាង ខ្ញុំបានចាប់ផ្តើមរៀនកាត់ចិត្តពីនាង! ខ្ញុំសម្រេចចិត្តដើរលើផ្លូវជីវិតដែលខ្ញុំនឹងរើសដោយខ្លួនឯង ឬដែលព្រហ្មលិខិតនឹងផ្តល់ឱ្យ! ខ្ញុំកាន់តែច្បាស់ក្នុងចិត្តថា នាងមិនមែនគ្រាន់តែខឹងនឹងខ្ញុំមួយពេលទៅរើសប្រុសថ្មីបណ្តើរ បញ្ឈឺ ខ្ញុំនោះទេ នាងសម្រេចចិត្តច្បាស់លាស់ហើយក្នុងការជ្រើសរើសយកគេព្រោះគេជាប្រុស ដែលនាងអាចផ្ញើជីវិត ជាមួយបាន។ ខ្ញុំបានក្លាយជាមនុស្សសម្រេចចិត្តតែផ្ដាស ខ្ញុំរើសនារីម្នាក់ … ទោះមិនដឹងថាអ្នកថ្មីស្រឡាញ់ខ្ញុំ ខ្លាំងប៉ុណ្ណា តែខ្ញុំដឹង ត្រឹមថា នាពេលនោះខ្ញុំនិងអ្នកថ្មីត្រូវការលួងលោមគ្នាទៅវិញទៅមក!

ជាងដប់ឆ្នាំហើយដែលខ្ញុំរសាត់អណ្តែត មិននៅនឹងមួយកន្លែង និងមិនមាននរណាមកចងចិត្តខ្ញុំបាន…ខ្ញុំរាក់ទាក់ រកនាងគ្រប់ពេលដែលនាងត្រូវការ ខ្ញុំរីករាយនឹងនៅជាមិត្តម្នាក់ដែលនាងអាចហៅរកបាន…តែខ្ញុំសួរខ្លួនឯងថា ខ្ញុំធ្វើនេះដើម្បីអី??? ខ្ញុំប្រាប់ខ្លួនខ្ញុំវិញថា ខ្ញុំធ្វើនេះ គ្រាន់តែចង់សងនូវអ្វីដែលខ្ញុំមិនបានធ្វើ កាលនៅជាសង្សារនឹងគ្នា​ប៉ុណ្ណោះ។ តែរបៀបរក្សាសន្តិភាពបែបនេះ កាន់តែធ្វើឱ្យចិត្តខ្ញុំ (ឬដោយទាំងចិត្តនាងដែរ) ឈឺទៅៗ ។ ចិត្តដែលធ្លាប់ស្រឡាញ់ស្មោះ បានប្រែប្រួលហួសពីការស្មាន ខ្ញុំបែរជាចូលចិត្តសងសឹកនឹងស្នេហាទៅវិញ ខ្ញុំមិនដែល ទាក់ទងស្ត្រីណាតែម្នាក់ក្នងពេលតែមួយឡើយ … ហើយជាងដប់ឆ្នាំនេះ មាននារីមិនតិចជាងដប់នាក់ទេក្នុងមួយឆ្នាំដែល ត្រូវខ្ញុំបាយៗ ។ ខ្ញុំមិនដែលស្តាយក្រោយចំពោះទំនាក់ទំនងទាំងនោះទេ ព្រោះរាល់ទំនាក់ទំនងទាំងអស់ត្រូវបានខ្ញុំចាត់ទុកថា ខ្ញុំបង្រៀននារីទាំងនោះអំពីមេរៀនជីវិត «… អូនឯងរៀនឈឺចាប់ខ្លះទៅទើបជីវិតអូនរឹងមាំ មនុស្សដែលដើរកាត់ជីវិតអូន មិនមែនសុទ្ធតែជាមនុស្សដែលត្រូវរួមរស់ជាមួយអូនអស់មួយជីវិតនោះទេ ពួកគេអាចជាគ្រូបង្រៀនគួរពិសេសដែលមិនគិតកម្រៃ …»

ឆ្នាំនេះមិនដឹងជាយ៉ាងម៉េច នៅសុខៗគេក៏ផ្ញើសារប្រាប់ថា គេសុំរក្សាទុកអនុស្សាវរីយ៍ស្នេហ៍ដែលខ្ញុំមានចំពោះរូបគេពីមុនមក តែបើទោះបីជាខ្ញុំមិនព្រម ក៏គេនឹងរក្សាទុកវាជាប់ខ្លួន ។ ការឈឺចាប់ដែលធ្លាប់បានសះស្បើយជាយូរកន្លងមកហើយ ក៏ស្រាប់តែចាប់ពើតចុកគ្រាន់តែបានអានសារសង្សារចាស់មួយឃ្លានេះ ។ ពីរថ្ងៃក្រោយមកអ្នកធ្វើការជាមួយគ្នាគាត់ចាក់ចម្រៀងស្តាប់តិចៗតែម្នាក់គាត់ទេ តែខ្ញុំកាន់តែផ្ចង់អារម្មណ៍ធ្វើការកាន់តែឮចម្រៀងនោះច្បាស់ឡើងៗ ។ នាងសុខពិសីច្រៀងបទនោះអីក៏ពីរោះដល់ម្ល៉ឹង? «ស្រឡាញ់បងម្តេចឈឺចាប់ម៉្លេះ?» រាល់ពេលអ្នកធ្វើការជាមួយគាត់ចាក់បទនោះខ្ញុំតែងកាន់សៀវភៅការងារ របាយការណ៍ ឬកែវកាហ្វេទៅឈរនៅផ្លូវដើរក្រៅបន្ទប់  ទ្រាំរហូតដល់បទនោះរំលងផុតទៅ!…

ខ្ញុំតែងមានបំណងចង់នៅជាមួយនាងដែលខ្ញុំគិតថានឹងត្រូវរួមដំណើរជីវិតជាមួយគ្នារហូតដល់ចាស់ ចង់រីករាយថ្ងៃខួបកំណើតនាងជារៀងរាល់ឆ្នាំរហូតដល់ថ្ងៃដែលពួកយើងត្រូវស្លាប់រៀងខ្លួន ចង់ធ្វើដំណើររុករកពិភពលោកនេះជាមួយគ្នា ចង់កសាងជីវិតគ្រួសារមួយពីចំណុចសូន្យឡើងទៅ ចង់រៀនស្វែងយល់អ្វីដែលថ្មីៗជាមួយគ្នា មើលថែគ្នានៅពេលឈឺថ្កាត់ក្នុងមជ្ឍឹមវ័យរបស់យើង ដេករាប់ផ្កាយពេលរាត្រីរនោច ចង់រំលែកទុក្ខព្រួយ និងរឿងរ៉ាវលំបាកលំបិនជាមួយគ្នា ចង់ស្តាប់ការឈឺចាប់របស់គ្នាទៅវិញទៅមកដើម្បីរំលែកការលំបាកទាំងនោះ ទៅរកគ្រូទាយរំសាយកំហឹងជាមួយគ្នា ទៅវត្តទៅវ៉ាធ្វើបុណ្យធ្វើទានជាមួយគ្នាប្រាថ្នាជាតិណាៗសុំជួបគ្នាជាគូជីវិតជារៀងរហូតទៅដរាបដល់លែងមានព្រះអាទិត្យនិងព្រះចន្ទ្រ… រៀងរាល់ឆ្នាំ នៅថ្ងៃខួបកំណើតនាង ខ្ញុំតែងតែទៅមើលមាត់ទន្លេតើមានផ្កាព័ណ៌លឿងរសាត់មកតាមទឹកដែរឬទេ? នាងតែងដំណាលប្រាប់ខ្ញុំដោយកំប្លែងលេងថា ម្តាយនាងប្រាប់ថាមិនចាំថ្ងៃកំណើតកូនច្បាស់ទេ ចាំតែកាលកំណើតនាងមានផ្កាព័ណ៌លឿងរសាត់តាមទឹកទន្លេ…

បរាជ័យចំពោះសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏មាំទាំមួយនេះបានលេបត្របាក់យកកម្លាំងថាមពលយុវវ័យរបស់ខ្ញុំជាងពាក់កណ្តាលទៅបាត់ … បាត់ជារៀងរហូត … ខ្ញុំគ្មានថ្ងៃបានត្រឡប់ក្រោយទៅស្វែងរកមនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់សមរម្យសម្រាប់ជីវិតដើម្បីកាន់ដៃគ្នាដើរឆ្លងយុវវ័យបានម្តងទៀតទេ … ខ្ញុំខ្លាចនឹងដាក់ចិត្តស្រឡាញ់នរណាម្នាក់ខ្លាំងដូចដែលធ្លាប់ស្រឡាញ់អូនណាស់ ខ្លាចខ្ញុំនឹងជួបបរាជ័យជាលើកទីពីរទៀត ខ្លាចទ្វីបលោកនេះមិនទុកជីវិតឱយខ្ញុំបាននៅមើលឃើញនាងមានសុភមង្គលដូចដែលធ្លាប់ទុកជីវិតឱ្យខ្ញុំកាលពីដប់ឆ្នាំមុន … ខ្ញុំខ្លាចសូម្បីតែចង់ចាប់ផ្តើមរករបរចិញ្ចឹមជីវិត ខ្ញុំមិនហ៊ានដាក់បេះដូងខ្ញុំទាំងអស់ទៅជូននារីណាម្នាក់ទេ ខ្ញុំមិនហ៊ានសូម្បីជួបមុខមនុស្សធ្លាប់ស្គាល់យើងទាំងពីរនាក់ …

ខ្ញុំចង់ជូនពរថ្ងៃខួបកំណើតអូន ខ្ញុំបន់ស្រន់ព្រះសូមឱ្យអូននិងគ្រួសារ ជួបតែសេចក្តីសុខ និងសម្រេចបំណងប្រាថ្នារបស់អូន … ខ្ញុំសុំឈរពីចម្ងាយ ជូនពរ… និងសុំទោសអូន ខ្ញុំមិនអាចសូម្បីតែហ៊ានបង្ហាញមុខឈរមើលអូនដើម្បីនិយាយពាក្យប៉ុន្មានម៉ាត់នេះជូនពរអូនក្នុងថ្ងៃខួបកំណើតដូចដែលខ្ញុំធ្លាប់បានសន្យា … ខ្ញុំកំសាកស័ក្តិសមនឹងអូនទាត់ចោលមែន … ភ្នែកអូនមុតណាស់មើលឃើញចំណុចនេះរបស់ខ្ញុំហើយសម្រេចចិត្តបានត្រឹមត្រូវមិនរើសយកខ្ញុំ … ទន្ទឹមនឹងការឈឺចាប់ខ្លាំងមួយនេះ ខ្ញុំបែរជាអរគុណវាធំធេងណាស់ ដែលនាំអូនឱ្យរកសេចក្តីសុខនិងគ្រួសារដ៏កក់ក្តៅមួយនេះឃើញ ។

នី ខ្ញុំមិនចង់ឱ្យអូនរក្សាទុកក្តីស្នេហ៍មួយនេះក្នុងបេះដូងទេ ដាច់ខាតកុំទុកវាក្នុងបេះដូងអូនអីហានី ប៊ីចង់ឱ្យនី គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលបរិសុទ្ធ គ្មានស្លាកស្នាមបេះដូងជាមួយខ្ញុំទេ ។ ថ្ងៃនេះខ្ញុំចង់ប្រាប់អូនថា បំភ្លេចខ្ញុំចោលទៅ … លុបឱ្យអស់ពីសម្លាកអតីតមួយនេះ … កុំឱ្យវាក្លាយជារបស់ដែលអាចប្រៀបធៀបបានជាមួយនឹងក្តីស្នេហ៍របស់ម្ចាស់បេះដូងអូន … បើអូនធៀបវាខ្ញុំកាន់តែឈឺចាប់ ឈឺព្រោះបាត់បង់អូនខ្លាំងគ្រប់គ្រាន់ហើយ បើសិនខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំត្រូវគេប្រៀបធៀបជាមួយគូប្រយុទ្ធដែលមិនអាចសូម្បីស្មើកម្លាំងនឹងគេ … ខ្ញុំអាចនឹងឈឺចាប់ដល់មិនអាចអត់ទ្រាំបានដើម្បីតស៊ូរស់ទៅទៀតបានឡើយ។ សុំទុកខ្ញុំឱ្យរស់ដើម្បីបាននៅដឹងថាអូនមានក្តីសុខផង ការណ៌នេះនាំខ្ញុំឱ្យបានធូរស្បើយពីការឈឺចាប់មួយគ្រាៗដែរ ។

HAPPY BIRTHDAY, honey. Wish you happiness, my Ex.